Przywrócenie dobrego stanu ekologicznego rzek wymaga trafnego doboru działań naprawczych w oparciu o prawidłowe rozpoznanie czynników odpowiedzialnych za pogorszenie tego stanu. Zapraszamy do przedstawienia metod oceny fizykochemicznej i hydromorfologicznej jakości rzek oraz ich stanu ekologicznego przydatnych dla działań rewitalizacyjnych, możliwości identyfikacji za pomocą tych metod poszczególnych czynników pogarszających stan rzek, powiązań między hydromorfologią rzek i ich stanem ekologicznym, identyfikacji i znaczenia warunków referencyjnych dla oceny stanu rzek.

Duża energia rzek górskich ogranicza możliwość prowadzenia w nich badań poza okresami niskich przepływów. Większość rzek górskich w krajach rozwiniętych została przekształcona przez człowieka i niewiele jest takich, w których możliwe jest badanie biologicznych i abiotycznych procesów zachodzących w niezaburzonych warunkach. W tej sesji zostaną przedstawione badania funkcjonowania żwirodennych potoków i rzek górskich oraz ich ekosystemów prowadzone z wykorzystaniem innowacyjnych technik i metod badawczych (np. zdalna detekcja ruchu rumowiska dennego czy grubego rumoszu drzewnego), zwłaszcza w ciekach o niewielkim stopniu przekształcenia lub podlegających rewitalizacji.

Prostowanie i zwężanie koryt w toku prac regulacyjnych, wcięcie się rzek i transformacja koryt aluwialnych w koryta skalne to przykłady zmian o udokumentowanym niekorzystnym oddziaływaniu na ekosystemy rzeczne. Samoczynna poprawa stanu przekształconych rzek może być utrudniona pomimo ustania antropogenicznych ograniczeń i dla jej zapoczątkowania i przyspieszenia konieczne są wówczas techniczne interwencje. Sesja ma na celu przedstawienie różnych aspektów wykorzystania technicznych interwencji w rewitalizacji oraz przyjaznym dla środowiska, tanim utrzymaniu rzek, takich jak zakres i metody technicznych interwencji, trwałość ich efektów, lokalne i odległe oddziaływania na rzeki, dostosowanie wykorzystywanych metod do typu rzeki.

Badania w korytach eksperymentalnych oraz modelowanie komputerowe coraz częściej wykorzystuje się do prognozowania szeregu aspektów funkcjonowania rzek oraz rzecznych i nadrzecznych ekosystemów. Jako przykłady można wskazać modele symulujące hydrodynamikę przepływu, zasięg zalewu wód powodziowych na dnach dolin, transport i depozycję rumowiska oraz grubego rumoszu drzewnego, zmiany ryzyka powodzi wynikające ze zmiany klimatu, wymagania siedliskowe wybranych gatunków ekosystemów rzecznych. Zapraszamy do przedstawienia badań nad funkcjonowaniem rzek i ich ekosystemów prowadzonych z wykorzystaniem fizycznych i komputerowych modeli oraz wykorzystania takich badań w rozwiązywaniu problemów dotyczących rewitalizacji i utrzymania rzek.

Tradycyjne rozwiązania inżynierskie wykorzystywane do zmniejszenia ryzyka powodziowego często cechuje ograniczona efektywność przy równoczesnej znacznej kosztochłonności i szkodliwości dla środowiska przyrodniczego. Konieczne jest zatem szersze wykorzystanie rozwiązań, które zwiększą korytową i dolinową retencję wód powodziowych, jednocześnie wspomagając przywrócenie geomorfologicznej równowagi dynamicznej rzek i poprawę stanu ekologicznego ekosystemów rzecznych i nadrzecznych przekształconych rzek. Sesja ma na celu przedstawienie takich rozwiązań i dyskusję zakresu ich stosowalności oraz efektywności w dolinach o różnym charakterze, a także podejścia do zarządzania ryzykiem powodziowym w skali całych zlewni, a nie w skali lokalnej.

Korytarze rzeczne są miejscem wzajemnych oddziaływań ekosystemu rzecznego i nadrzecznego. Jednocześnie elementy przyrodnicze w korytarzach rzecznych często współwystępują i podlegają oddziaływaniom elementów kulturowych. Sesja koncentruje się na zrównoważonym zarządzaniu korytarzami rzecznymi, umożliwiającym zachowanie lub odtworzenie wartości ich elementów przyrodniczych. Zapraszamy do przedstawienia wystąpień dotyczących metod oceny wartości elementów przyrodniczych w korytarzach rzecznych, działań służących zachowaniu i odtworzeniu ciągłości korytarzy rzecznych, przestrzennego rozmieszczenia przyrodniczych i kulturowych elementów w obrębie korytarzy rzecznych oraz ograniczeń dla funkcjonowania korytarzy rzecznych wynikających z ich użytkowania.

Intensywność i skuteczność działań zmierzających do poprawy stanu ekologicznego rzek zależy od sytuacji prawnej oraz odbioru społecznego, które mogą wpływać na intensyfikację lub hamowanie takich działań w poszczególnych krajach lub obszarach. Zapraszamy do przedstawienia wystąpień dotyczących postrzegania naturalnych i przekształconych krajobrazów rzecznych, pozytywnej lub negatywnej roli opinii publicznej dla kształtowania rozwiązań wykorzystywanych w rewitalizacji rzek i skuteczności projektów rewitalizacyjnych, sposobów i środków pozyskiwania akceptacji społecznej dla przyjaznych dla środowiska rozwiązań stosowanych w utrzymaniu i rewitalizacji rzek, oraz prawnych aspektów (nie)osiągnięcia dobrego stanu ekologicznego rzek w poszczególnych krajach oraz w skali całej Unii Europejskiej.

Zapraszamy do przedstawienia wyników projektów rewitalizacyjnych i doświadczeń zdobytych w trakcie ich realizacji. Tę część konferencji zaplanowano w formie sesji posterowej, choć nie wykluczamy także przedstawienia referatów w zależności od zawartości zgłoszonych wystąpień.